فرکانس عشق

بماند که کسی مرا درک نکرد ...

بماند که کسی از درد من خبر نداشت ...

بماند زخم زبان هایی که خوردم و دم نیاوردم ...

بماند تکفیرهایی که شدم و راهم به نمازخانه هم بسته شد ...

بماند تهمت هایی که شدم ...

بماند از اشک ...

بماند از لرزش ...

بماند از چشم‌های نامتقارن و به خون کشیده شده ...

بماند خنده هایی تمسخری که در جواب سلامم داده میشد ...

بماند شکاف سرم ...

بماند از درد قلبم ...

بماند از تشنج ...

بماند آن چیزهایی که باید بدجور بماند ...

بماند تمام آن چیزایی که خانم زهرای مرضیه ی اطهره می داند ... 

حقیرم، پستم و بی غیرتم که بخواهم از این چیزها گلایه ای داشته باشم ... زود خیلی زودتر از خیلی زود بخشیدم و فراموش کردم.

اما

بماند تنهایی من ...

... 

... 

بماند ...